استاد عباس عبادی در سال ۱۳۳۰ ه.ش در نطنز و در خانواده ای هنرمند که پیشینه سفالگری در آن به دوره قاجار می رسید زاده شد. وی از همان دوران کودکی هنر اجدادیش را با شاگردی نزد پدرش مرحوم استاد محمد عبادی دنبال کرد. وی پس از وقفه ای که با در گذشت پدرش در کارش ایجاد شده بود از سال ۱۳۵۸ ه.ش کارگاهی را که از چهار نسل قبل از خود به میراث برده بود بار دیگر دایر نمودند و هم اکنون تمامی ۲۵ مرحله کار تولید سفالینه های گل سنگی منقوش زیر لعابی را که پیچیده است خودشان انجام می دهند و در تزیین آنها از نقوش اسلیمی و هندسی و نمادها و سمبل های ایرانی و برخی نقوش اساطیری کهن مانند خورشید خانم و شیر بالدار …استفاده می کنند. در گوشه ای از کتاب (سیری در صنایع دستی ایران) نوشته ی پروفسور پوپ آمده است : ( نطنز که قرن ها زادگاه سفالینه سازی با لعاب های فیروزه ای آسمانی و نقش پردازی سیاه زیر لعابی و جلاکاری و شاید مینایی سده های میانه است نطنزی که چیره دست ترین کاشی سازان را برای اصفهان صفوی پرورش می داده است نطنزی که شش هزار سال تاریخ سفالگری دارد نطنزی که تا چند دهه پیش بیش از سی کارگاه پررونق کوچک و بزرگ داشته و یکی از مراکز ساخت و صدور انواع قطعات سرامیک بوده است امروز یک کارگاه از سلسله سرامیک سازان سنتی در آن باقی مانده است که آن هم کارگاه استاد عباس عبادی است).